W ciągu ul. Sienkiewicza w Szczuczynie, bez względu na kaprysy pogody, układane są rury kolektora ściekowego jako kanału zbiorczego w sieci kanalizacyjnej.
Miło jest patrzeć na pracę bardzo dobrze zorganizowanej grupy ludzi kompetentnych, sprawnych i troszczących się o sprzęt, na którym pracują.
Po II w. św. istniał Gminny Ośrodek Maszynowy w Szczuczynie (GOM) przy ul. Łomżyńskiej 11 (teraz teren biblioteki). W krótce miejsce to okazało się za ciasne. Ośrodek przeniesiono do budynków prywatnych przy ul. Szczuki 8. Po dwóch latach na bazie GOM utworzono Państwowy Ośrodek Maszynowy (POM). Około roku 1956 na sąsiednich, dawnych gruntach uprawnych, zbudowano kilka budynków w obrębie dzisiejszej ul. Sienkiewicza 1 oraz 5 (Archelan) i późniejszym 15 (teraz MPGK).
Szczuczyński POM posiadał dwie filie w terenie jako POM w Radziłowie i w Grajewie.
Posiadał też dwa pomocnicze zakłady o nazwie Miejska Baza Maszynowa w Szczuczynie (MBM) przy ul. Kilińskiego 53 (kuźnia kowala Antoniego Niecikowskiego), gdzie kierownikiem był Leon Kaczyński (Irys). Drugi zakład wspierający MBM mieścił się w Grajewie przy ul. Piłsudskiego (vis a vis kościoła JPII), gdzie kierownikiem był Franciszek Poniatowski (ze Szczuczyna).
Po 1945 roku, dzisiejsze miejsce ulicy Sienkiewicza stanowiła jedynie ścieżka polna pomiędzy granicami dwu gospodarstw.
POM rozrastał się i zachodziła pilna potrzeba posiadania dobrej drogi dojazdowej do bazy. Na anektowanych gruntach wytyczono i usypano drogę żwirową, której nadano nazwę – ul. H. Sienkiewicza. W późniejszym okresie ulica została częściowo wybrukowana.
Po zyskaniu afirmacji, w dniu 24.04.1982 r. do działalności powołano Spółdzielnię Mieszkaniową w Szczuczynie Jej założycielem i pierwszym prezesem był Tadeusz Rostek oraz księgowy Stanisław Sulewski. Ich operatywność sprawiła, że miasto w szybkim tempie uzyskało Osiedle Sienkiewicza. Wkrótce ul. Sienkiewicza doczekała się asfaltu.
Przemiany ustrojowe spowodowały katastroficzną sytuację dla POM. Likwidacja dobrze prosperującego POM-u, podczas której ostatnim dyrektorem był mgr inż. Aleksander Zalewski, rozpoczęła się w maju 1991 roku. W okresie, kiedy to, już po 27 maja 1990 roku, były Naczelnik Miasta Janusz Niebrzydowski, niechętnie przejął kompetencje burmistrza. Likwidatorem silnie zmechanizowanego POM w Szczuczynie był mecenas Olszewski.
Poprzez likwidację, utracono bardzo dużo sprzętu i stanowisk pracy, co poważnie wpłynęło na pauperyzację społeczeństwa, a jednocześnie na bezpańskość środowiska po zakładowego.
Zaniedbana ulica Sienkiewicza była wcześniej w trybie koniecznym częściowo modernizowana, powstały krawężniki i częściowo chodniki. W okresie sprawowania funkcji burmistrza przez Artura Kuczyńskiego jako gospodarza przejawiającego wciąż troskę o wszystko, dzielnego i bardzo zapracowanego marzyciela, na niedawno postawionych metalowych słupach z lampami, wymieniono żarówki na energooszczędne, świecące pięknym, neutralnym światłem.
Mimo to uliczka o hucznym brzmieniu – Sienkiewicza, do której przez lata dokładano jakiś drobny element, wciąż nie ma pełnej infrastruktury: chodników, postojów, w niektórych miejscach przejść dla pieszych, koszy ani drzew ozdobnych. Zaplanowany w 2020 przez Urząd Gminy remont ulicy, rozpoczął się już w styczniu 2022 r. układaniem kolektora kanalizacyjnego. Jest nadzieja, że Pan Henryk Sienkiewicz będzie zadowolony zarówno ze swojej ulicy, jak i z Osiedla.
Tekst, zdjęcia: Stanisław Orłowski